Vandaag, op 1 mei 2020, hebben we in een intieme ceremonie afscheid genomen van mijn opa Joop van Rooijen. Mijn lieve, slimme en grappige opa is maar liefst 95 jaar oud geworden. Een van de vroegste herinneringen die ik aan hem heb, is het schilderen met water in de achtertuin van zijn voorlaatste woning. Dat bracht mij tot deze tekst. Ik heb het tijdens de uitvaart als een gedicht gebracht, maar bij het schrijven had ik eerder een liedtekst voor ogen.
Categorie: Poëzie
Yet another Troy
I don’t usually write in English – I feel that I can’t express myself in English as I would in my native language and I believe translating literary texts is a craft not to be underestimated. But I still like this little sonnet, that I wrote about ten years ago, when I spoke English on a daily basis at university.
ge(r)ms
Elk van ons draagt meer bacteriën, dan dat we eigen cellen hebben. Het idee dat bacteriën altijd ziekteverwekkers zijn is hopeloos achterhaald. De meeste beestjes helpen ons, met onze spijsvertering of, op de huid, als afweersysteem. De ondergewaardeerde bacteriën inspireerden mij tot het gedicht ge(r)ms.
En buiten was ik ook
Voor de Turing-gedichtenwedstrijd bespreek ik graag een actueel thema. In 2018 was dit #metoo. In het gedicht En buiten was ik ook probeer ik zowel de paniek als het verstijven bij ongewenste intimiteiten in woorden te vatten. De hoofdpersoon probeert zich te distantiëren van haar lichaam in de trein.